Bundan tam 102 yıl önce,
İngilizler, İstanbul'u işgal etmiş, Mebusan Meclisi'ni basıp bazı milletvekillerini tutuklayıp Malta'ya sürgüne göndermişlerdi.
Anadolu toprakları ise işgal ve isyan ateşiyle yanmaktaydı.
Bir avuç insan yok edilmek istenen bu ulusu kurtarmak için Mustafa Kemal'e güvenmiş onun bir an önce ordu kurmasını istiyordu.
Mustafa Kemal ise “milli iradenin” gücüne güvenerek Ankara’da bozkırın tam ortasında bir meclisin toplanmasını önerdi. “Önce meclis, sonra ordu” dedi.
Ulus meydanında İttihat ve Terakki Kulübü’nün binası olarak yapılan, ancak henüz tamamlanmamış olan binanın meclis binası olmasına karar verildi. Binanın açık çatısı, civardaki evlerin çatılarından birer ikişer alınan kiremitlerle kapatıldı. Meclis kürsüsü Ankaralı bir marangoz tarafından yapılarak Meclis'e hediye edildi. Mebusların oturacakları sıralar Ankara Öğretmen Okulu'ndan getirtildi. İki petrol lambası ve salonu ısıtmak için sac sobalar kahvehanelerden getirildi. Pencerelerine ufak bayraklar asıldı ve
23 Nisan 1920...
Saat 13.45...
Günlerden Cuma...
Hacı Bayram Velî Câmi’nde kılınan cuma namazının ardından, okunan dualarla ilk Meclis’imiz açıldı.
Mustafa Kemal meclis açılış konuşmasında;
“Bu vaziyete baş eğmek, milletimizin teklif olunan yabancı esaretini kabul etmesi demekti. Ancak tam bağımsızlık ile yaşamak kati azminde olan, ezelden beri hür ve serbest milletimiz, esaret vaziyetini tam bir şiddet ve katiyetle reddetmiş ve derhal vekillerini toplamaya başlayarak Yüce Meclis'inizi vücuda getirmiştir. Bu Yüce Meclis'in Reisi Sinni sıfatıyla ve Allah'ın yardımı ile milletimizin dahili ve harici tam bağımsızlık dahilinde mukadderatını bizzat üstlenmeye ve idare etmeye başladığını bütün cihana ilan ederek Büyük Millet Meclisi'ni açıyorum.”
Meclis’in kapısına bağlanan kurdelayı kesti ve ardından 115 mebus içeri girdiler. En yaşlı üye olan Sinop mebusu Şerif Bey ilk sözü aldı ve oy çokluğu ile Mustafa Kemal Meclis Başkanı seçildi.
Yasama ve yürütme yetkilerini kendinde toplayan bu Kurucu Meclis
“Egemenlik Kayıtsız Şartsız Milletindir.” diyerek, Dünyadaki en meşru, en ahlaki, en haklı ve en kutsal savaşlardan birini emperyalizme karşı başlattı ve büyük bir zaferle sonuçlandırdı.
Türk milletinin direnişini Dünya tarihine altın harflerle yazdırdı.
Atatürk, sevdiği kişilere “çocuk” diye hitap ederdi. Bu hitap onun sevgi ve samimiyet göstergesiydi. Yine Atatürk’ün önerisiyle 1925’lerden itibaren 23 Nisan “Çocuk Günü” ve “Çocuk Bayramı” olarak kutlanmaya başlandı. Amacı, çocukların eğlendirilmesinden çok toplumun çocuk sorunları ile ilgilenmesinin sağlanması, çocukların düşünülmesi, onlara saygı duyulması ve onlara karşı toplum olarak vazifelerimizin yerine getirilmek istenmesiydi.
Çünkü onlar Atatürk’e göre yarının sahipleriydi.
Dünya tarihinde çocuklara bayram armağan eden ilk ve tek lider Atatürk’tür.
Çocuklarımızı yurt, ulus, aile ve yurttaş sevgisiyle beraber doğruya, iyiye, güzele, akıl ve bilime yönlendirmeliyiz.
Düşüncelerini çekinmeden ifade etmeli, özgür bir birey olduklarını bilmeliler.
Kendilerine armağan edilen bu günün önemini, milli egemenliği ve demokrasiyi anlamalılar. TBMM'ne sahip çıkmalılar. Çünkü TBMM'ne sahip çıkmadan Cumhuriyete sahip çıkamazlar.
23 Nisan, egemenliğin saraydaki bir kişiden alınıp, kayıtsız şartsız millete verildiği gündür.
23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMIMIZ KUTLU OLSUN. 
Sayfa başına git