Türk Havacılık ve Uzay Sanayii A.Ş geçtiğimiz Mart ayında bir fotoğraf yarışması düzenliyor.
Adı 1. Ulusal Fotoğraf Yarışması.
Teması "Havalara Uçmak."
Birinciye 5 bin lira ödül verilecek.
Yarışma Türkiye Fotoğraf Sanatı Federasyonu (TFSF) tarafından da onaylı.
Yani seçici kurulda işi bilenler var!
Hepsi sözde birbirinden değerli fotoğraf sanatçıları!
Hatır gönül, torpil, adam kayırma söz konusu olamaz değil mi?
Siz öyle sanın.
Yarışma 8 ay sürüyor.
8 ay boyunca ülkenin dört tarafından onlarca fotoğrafçı katılıyor.
Heyecan yüksek.
Türk Havacılık ve Uzay Sanayii A.Ş'nin ilk fotoğraf yarışmasını kim kazanacak?
Kazananın eseri nasıl olacak?
*. *. *
Juri dün sonucu açıkladı.
Yarışmanın birincisi Bursa'dan Aygül Öztürk.
Fotoğrafı bir kompozisyon.
Ormanda iki çocuk, kanat takmış arkadaşlarını havaya fırlatmaya çalışıyor.(1'nci Fotoğraf)
Düşünce güzel.
Güzel de bu fotoğraf hiç yabancı değil bizlere.
Fotoğraf severler bu fotoğrafı tanıyor.
Bu fotoğraf bir taklit, hem de kötü bir taklit.
Çünkü bu kompozisyon dünyaca ünlü fotoğraf sanatçısı Rarindra Prakarsa'ya ait. (2'nci fotoğraf)
Peki nasıl oluyor da, Türk Havacılık ve Uzay Sanayii A.Ş gibi ciddi bir kurum taklit bir fotoğrafa ödül verebiliyor?
Nasıl oluyor da, fotoğraf sanatçılarından oluşan Türkiye Fotoğraf Sanatı Federasyonu'nun temsilcileri taklit bir fotoğrafı birinci seçiyor?
Bu kompozisyonun Rarindra Prakarsa'ya ait olduğunu bilmiyorlar mı?
Elbette biliyorlar.
Peki nasıl oluyor? Size söyleyeyim, nasıl oluyor!
Çünkü bu ülkede artık emeğin, yeteneğin, yaratıcılığın, liyakatın, doğruluğun, dürüstlüğün, iyiliğin, güzelliğin hiç değeri yok.
Kalmadı.
Çalma, çırpma, taklit, yalan, dolan daha geçerli akçe.
Hele bir de arkan kuvvetliyse.
Hatırlasanıza, İzmir Gazeteciler Cemiyeti geçen ay yalan ve montajlı bir habere "yılın gazetecilik ödülü" vermişti.
Gazetecilerden oluşan saygıdeğer juri yalan haberi yılın en iyi haberi seçmişti.
Yalan ve montaj olduğunu bile bile.
Türk Havacılık ve Uzay Sanayii A.Ş de taklit fotoğrafı birinci seçmiş.
Bundan doğal ne olabilir ki!
Nasıl olsa bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete.
Sonumuz hayır ola.
Sayfa başına git