Kasım da terk etti bizleri, geldi çattı Aralık ayı. Hazan mevsimi geride kaldı artık. Önümüzde ise her yönüyle insanın içini ürperten güzelliği bir yana, kara kara düşündüren kara kış var. Kendimi bildim bileli sevmişimdir kışları. Canlıların kabuğuna çekilip sonrasında yeniden ayağa kalkması için bir fırsat olarak görmüşümdür bu mevsimi.Birkaç yıldır kış ayları böyle geçmiyor.Pahalılık almış başını gidiyor.Gariban insanların, dar gelirli vatandaşların kışı nasıl geçireceklerini sokak röportajlarında mikrofonlara göz yaşlarıyla anlattıklarını izliyoruz. Röportajları izlerken insanın yüreği sızlıyor.Çektikleri zorlukları görüyorsunuzkader midir bu sizce?
Bu kadar olumsuzluk artık bu mevsimi sevmemeengel oluyor. Eski yıllarda İnsana huzur veren sessizlik, yağmur, kar hep huzur vermiştir bana. Tabi bu işin romantik kısmı diye düşünmüşümdür çoğu zaman. Çünkü herkes için aynı duyguları barındırmaz kış, bilirim. Ben sevsem de bir başkası olaya başka açıdan bakar. İnsanın yüzüne vurur hayatın gerçeklerini. Soğuk soğuk eser ve sizi can evinizden vurur bu gerçekler. Köy yolları kapanır; hamile kadın hastaneye gidemez, eğitime ara verilir. Seller, hortumlar ona keza. Alaçatı gibi değil ki dünya… Eskiden yağmur yağar kış geldi derdik. 1 ton kömür ile kış geçerdi…
Böyle anlarda yüreğime bir hüzün çöker. Aslında hüzün mevsimi kış mı olsaymış diye düşünmeden edemem. Çünkü kış ayları en çetin aylardır. İnsanların yaşadığı yokluk, fakirlik daha bir gün yüzüne çıkar. Ve dertler bir daha bir depreşir bu aylarda. Kimisi kaynayacak çorbayı, yakacak odunu düşünür. Kimisi çocuğuna alacağı montu, botu düşünür. Bunların hepsi yeni yeni masraflar demektir. Hal böyle olunca daha kış gelmeden enseyi karartır insanların pek çoğu.
Tüm bunlara rağmen güzeldir kış. Mevsimlerin en asilidir. Farkı, tarzı hep bellidir. Zorluk yaşatsa da çoğu zaman sonraki mevsimlere hazırlık içindir yaşattıkları. Her zorluğun arkasından nasıl bir güzellik geliyorsa kışın ardı da öyledir işte. Ardı bahardır, yazdır. Yeniden doğuş, hayata merhaba demektir diğer bir deyişle. Tabii kara kışı geçirip bahara erişebilirsek. İşte o zaman çiçek açmak hakkımızdır. Önümüz ne kadar kış olsa da gönlümüzde hep bahar tazeliğinin, yeniden yaşama dönüşün sevincini yüreklerimizde hissetmek dileğiyle.
Kalın sağlıcakla...
Sayfa başına git