Efsaneler ölümsüzdür

Yaşam yeni bir döneme evrilirken...

İnsan anılara sığınıyor!

Geçmişi mutlu kılan günlerden örnekleri irdelemekle geçiyor saatler günler!

O günlerden bugüne neler kalmış elde avuçta?

Dostluklar, arkadaşlıklar nerede duruyor?

Ve sevilenler!

Özlem duyulanlar; yaşamda iz bırakanlar...

"Nasıllar" diye karıştırırken eski sayfaları...

Acı haber ulaşıyor:

"Futbolun İngiliz Nevzat'ını yitirdik..."

Düşünüyorum da ben, "Nevzat Ağabey öldü" diyebilir miyim?

Hayır!

Çünkü "Efsaneler Ölümsüzdür".

O futbolumuzun Lord'u, soyadı gibi güzel insan Nevzat Güzelırmak...

Güzelim çocukluk yıllarımın anılarında silinmeyen bir takım ve yıldızları vardı...

Her an onlarla kucaklaşmak, yan yana olmak ve fotoğraf karesinde buluşmak gibi...

İzmir'de bize futbol sevgisini Avrupa çapında aşılayanlar onlar oldu...

Mahalli liglerde ve sonrasındaki Milli Lig heyecanında ne kadar üstün oyuncu yarattıysa bu kent, Ulusal Lig'e geçiş sonrasında farklı bir heyecana tanıklık etti. O da Göztepe'nin Fuar Şehirleri Kupası (Bugünkü adıyla UEFA Kupası'nda) yarı finale yükselmesidir...

Adlarını hiçbir zaman unutamayacağımız, "Onlar efsane" diyerek yücelttiğimiz Göztepe'nin kadrosunda bugün ayrıcalıklı kıldığımız Nevzat Güzelırmak vardı.

Tribünlerden "İngiliz Nevzat" lakabı takıldığında, kendisi de şaşırmıştı. " Nedir "diye sorduğumda, "Bir maçta David Franko ağabeyimiz, benim uzun top kullanmamdan etkilenerek, kaldı ki Gürsel Abi de aynı stilde oynardı, 'İngiliz Nevzat' diye söz etmiş ve öyle kaldı. Bu tabii ki benim için önemli bir tanımlama" diye yanıtlamıştı...

Çayırlıbahçe Lokali'nde söyleşirken futbola başlamasından, teknik direktörlük çizgisine yaşamı bir çırpıda anlatıyordu.

O futbola semtinin, yani İzmir'in Kahramanlar dediğimiz yöresi yerleşik Çayırlıbahçe Kulübü'nde başladı. 15 yaşındayken 1. Amatör Lig'de oyuncuydu. Çevresi Altay ve Altınordulular'la dolu olmasına karşın bir yaz günü Çayırlıbahçe-Göztepe dostluk maçında takımı 5-2 kazanırken, kendisi de 2 gol atmıştı. Göztepeli Semih Bey, Sedat Çağlayan ,Abbas Göçmen de kendisini izleyenler arasındadır ve teklif gelir...

O günün Çayırlıbahçe yöneticileri Terzi Yahya, Mahmut Amca, Muhtar Cemil teklife onay verir ve Nevzat Güzelırmak 3 bin Türk Lirası karşılığı Göztepeli olur. Profesyonelliğe geçişte aldığı bedel ise 25 bin TL'dir.

40 kez ulusal formayı taşıyan İngiliz Nevzat, futbol yaşamındaki dönüm noktalarında Sebahattin Süvari , David Franko, Reşat Selamioğlu, Şevket Filibeli, Ahmet Sevil, Zeki Çırpıcı, Abbas Güçlü, Ruhi Karaduman, Emin Çandarlı, Haşmet Uslu, Elhan Özgener, Turan Atav, Nuri Öz, Dr. Nuri Gözen, Ekrem Hakkı Özhan ve de en önemlilerinden biri Ahmet Cücen 'in o efsane takıma koyduğu katkıları unutamıyordu.

Peki o efsane takımı yaratan güç neydi? Nasıl oldu da Türkiye Ligi'ne kök söktüren, Avrupa'yı sallayan bir takım olmuştu Göztepe?

Bu soruları yanıtlarken gözleri buğulanıyordu:

"O günün şartlarında öyle bir takım olmuştu ki, inanılamaz. Herkesin yürekten bir katkısı vardı. Bu şanslı kadro, bir de 5 dil bilen Adnan Süvari gibi bir insanın gelmesiyle farklı bir hava yakaladı. Bu hem onun hem de bizim şansımızdı. Düşünün o dönemde bütün arkadaşlarımız milli forma giyme şansı buldu. Gürsel abi, Gürel, Fevzi, Ali, B.Mehmet, K.Mehmet, Çağlayan, Sebahattin Kuruoğlu, Ali İhsan, Hüseyin Yazıcı, Ertan Öznur, Nihat, Halil gibi bir kadroya, sonradan Özer, Fuji Mehmet ve K.Ali katıldı..."

Güzelırmak'a göre bu takıma her gelen "gümüşse", "altın" değerine ulaşmıştı. Hani haksız da değildi doğrusu...

1974-75 sezonunda aktif futbolculuk yaşamına son verip, sonrasında teknik direktörlüğe başladı futbolumuzun İngiliz Nevzat'ı. Antalyaspor, genç ve ümit ulusal takımlar, Boluspor, Bursaspor, Altay, Sarıyer, Göztepe, Konyaspor, Kayserispor, Afyonspor, Karşıyaka, Adana D.Spor, Aydınspor ve Kuşadasıspor takımlarını çalıştırdıktan sonra kendi deyimiyle "dur" noktasında işi bıraktı. Yerel gazetelerde ve TV'lerinde futbol yorumculuğu yaptı...

En büyük dileği Göztepe'yi Süper Lig'de görmekti; gördü...

Göztepe'nin stadına kavuştuğu günü efsanede kadrodaki arkadaşlarıyla gururla yaşadı; tribünlerin coşkusuna aynı coşkuyla karşılık verdi...

Gözyaşları sevincinden, sarı-kırmızılı kulübe olan bağlılığındandı...

Güzel günlerde duygulu şarkılar söylediğimiz de oldu birlikte...

Fasıl eşliğinde efkar dağıtıp dostlarla birlikte kucaklaştığımız akşamlar...

Nevzat Ağabey, o akşamların da efendisiydi!

Ne çok severdi o buluşmaları...

"Bir rüya gibi geldi geçti" demeyeceğim...

"Nevzat Ağabey öldü"yü usumdan geçirmeyeceğim...

O'nu Koca Kaptan, 16 yıllık oda arkadaşı Gürsel Aksel, Adnan Abisi (Süvari) ve Bombacı Halil Kiraz ile buluşmaya uğurluyoruz!

O güzel insan yorgunluk gidermeye çekiliyor!

Efsaneler ölümsüzdür...