Bir Kara Gün

12 Eylül bir kuşağın yargılı yargısız mahpuslara tıkıldığı, kurşunlara iplere götürüldüğü gündür. Hegesippe Moreau, 12 Eylül’ü sanki 150 yıl önce yaşamış gibi “Gençlerin Cenaze Marşı”nda şöyle der: “Hepsi öldü göz kırpmadan; yiğitler gibi / umutsuzluğun kolu kanadı yok / tutalım gözyaşlarımızı, tutalım bari / duralım karşısında cellatların, dimdik.”

12 Eylül bir hain cendereydi, bir kalleş kuşatmaydı. “Asmayalım da besleyelim mi?” felsefesi, bir kuşağı teslim alma veya yok etme görüşüydü. “Bu çocuklar büyüdüler bayraklarla / türkülerle ta beşikten beri / Sesleri dolaştı durdu, sesleri / alçaktan alçaktan, kulaktan kulağa / Sabrımız taştı, haydi haydi / tembel yarınlarda çiçekler açsın / Yoksa bu halk, bu kocaman halk / ağına düşecek gene köleliğin / etmişken az önce düşmanı darmadağın / kazanmışken az önce büyük zaferi / gene mi yaşayacağız o kanlı üç günü / kaldırmak için zorbalığı, kulluğu / açlığı, yoksulluğu kaldırmak için.”

12 Eylül 5 faşist generalin ülkeye karabasan gibi çöktüğü gündür. “Halkımız, çağdaş toplumlarda geçerli tüm haklara layıktır ve bunlara eksiksiz olarak sahip olmalıdır. Ülkemizin, insan hakları güvenceleri yurt dışında tartışılan ülke durumuna düşürülmüş olmasını onur kırıcı buluyoruz” sözleriyle, demokratik düzene ilişkin gözlem ve isteklerde bulunan bin 260 aydının faşist Evren tarafından vatan hainliğiyle suçlandığı günlerdir 12 Eylül dönemi.

Zindanlara tıkarak, sehpalara göndererek, kurşunlara dizerek yok edeceklerini sandılar halkı: “Kalktı binlerce kol hainlere karşı havaya / ant içti bütün halk, göğsünü yumrukladı / dedi; yok olacak bu zulüm, bu zorbalık, bu baskı / ve bir gün çanlar çaldı, son çanlar / gözünüz aydın insanlar, gözünüz aydın / can çekişir meydanlarda düşmanları halkın / gözünüz aydın insanlar, gözünüz aydın.”

İşçiye, memura, öğretmene, aydına açık ve azgın bir saldırıdır 12 Eylül. Soygunun, talanın, namussuzluğun bayrağının zirveye çekildiği tarihtir 12 eylül. Sporun kirletildiği, faşizme alet edildiği dönemdir 12 Eylül. Ankaralıların sevgili takımı Ankaragücü’nün yönetmelikler çiğnenerek, faşistlerce 1. Lig’e yükseltilip küçük düşürüldüğü, spora kara bir şamar indirdiği süreçtir 12 Eylül.

Her türlü alçaklığın denenerek faşizmin kurumsallaştırıldığı, bir güzel kuşağın toptan imhasına yönelik bir kara gündür 12 Eylül.