BİR GÜN...

Arkada Katar'da dünya kupası maçlarının oynandığı Lusial Stadı.

Altın kaplama!

Önde o statı yapanlardan biri, Bengaldeşli bir göçmen işçi.

O statta hergün 80 bin futbolsever 500 dolara bilet alıp, hayatın tadını çıkarıyor.

Dışarıdaki o işçi günde 9 dolara hayatını sürdürmeye çalışıyor.

O statta bilet alanlara yasak olsa bile özel localarda şampanya, viski gibi alkollü içecekler su gibi akıyor.

Dışarıdaki işçi 1,5 litrelik suya günlük kazancının yüzde 5'ini ödüyor.

O statta dünyanın dört tarafından gelen politikacılar kahkaha atıyor.

Dışarıda Güney Asya ve Afrika'dan gelen binlerce göçmen işçi kan ağlıyor.

Bu kervan her gün böyle gidiyor.

Her gün, her gün, her gün.

Ama bir gün...

Elbet gelecek o gün.